Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών

Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας

Να φεύγεις - αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς

Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο

Να τρέχεις μακρυά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι

Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο

Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε

Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου

(Όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας - αποδέξου το)

Να σταματήσεις να αγαπάς τον Μέλλοντα, όταν αυτό που έχεις είναι μόνο ο Ενεστώτας

Να φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι - από 'κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνε

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες

Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι

Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι

Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω - δεν τους το χρωστάς

Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου

Μην πιστεύεις αυτά που λένε - η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει

Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει

Να μην συγχωρείς όσους δεν σου έπλυναν τα πόδια σου με δάκρυα μετανοίας

Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς, οι τρίτες για τους γελοίους

Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση την σχέση την κοροϊδία κοροϊδία

Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει σαν μωρό

κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλυφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο

Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα, όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου

Και. Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες

Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα

Να φεύγεις από όσα νόμισες γι' αληθινά, μήπως και φτάσεις σε αυτά..

Φωτογραφία: Μαρία Καραπάνου

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω

φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου

νιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω

να μ’ αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω

σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου

(απο το τραγούδι του Μιλτιάδη Πασχαλίδη: Βυθισμένες Άγκυρες)
“…τέτοια ώρα που ο Ήλιος ετοιμάζεται να καθίσει στον θρόνο του……… τέτοια ώρα όπου το Λιμανάκι των Ωρεών «εξαργυρώνει» τις τελευταίες ακτίνες του….σε υπέροχα χρώματα που αναβλύζουν στην παραλία με τα τραπεζάκια, στον μόλο, μέχρι τα βραχάκια που σμίγουν με το φάρο” Ηλιοβασίλεμα

Μια ανάρτηση μου πριν 3 χρονιά, μια - δύο προτάσεις που μέσα τους θέλησα να περιγράψω την τέλεια ώρα να βρεθεί κάποιος στο λιμανάκι των Ωρεών. Βέβαια εάν μετρήσω τις φορές που έχω βρεθεί εγώ στους Ωρεούς, θα πρέπει να ανατρέξω στον αριθμό: …πόσες φόρες έχω έρθει στην Βόρεια Εύβοια, όπου με τη σειρά του αγγίζει την λέξη… αμέτρητες αυτά τα 20 χρονιά όπου δέθηκα με αυτόν τον τόπο. Και οι Ωρεοί συγκαταλέγονται στα μέρη όπου σχεδόν πάντα θα βρεθώ …περιλαμβάνονται σε αυτό που αποκαλώ Μικρές Περιπλανήσεις. Το Λιμανάκι όπου θα είναι ο προορισμός για ένα περίπατο …μια ποδηλατάδα...μερικές κουπιές με το Καγιάκ και φυσικά η απόλαυση λαχταριστών μεζέδων και καφέ στα γραφικά μαγαζιά με τα τραπεζάκια τους δίπλα στη Θάλασσα.

Θα σταθώ βέβαια, όπως αρχικά ανέφερα, στο Ηλιοβασίλεμα. Η Στιγμή που θα πρέπει να απολαύσει, μαζί με όλα τα άλλα, κάποιος στους Ωρεούς. Με τον Ήλιο να ξαπλώνει στις κορυφές τις Στερεάς Ελλάδας και να χαράζει μια φωτεινή γραμμή στα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού, πριν "καταπλεύσει" στο Λιμανάκι, χρωματίζοντάς το με την πανδαισία των χρωμάτων ενός Δειλινού. Τώρα εάν είσαστε τυχεροί και πάνω στον ουρανό έχουν σχηματιστεί νέφη, τότε ετοιμαστείτε να απολαύσετε την τελειότητα του τοπίου Οι ίδιες στερνές ηλιαχτίδες που "εξαργυρώνονται" σε χρώμα στα γαλήνια νερά του λιμανιού …με τα ίδια και περισσότερα ντύνονται και τα σύννεφα, ένας χορός αποχρώσεων που θα σας καθηλώσει….Μια χορογραφία χρωμάτων που θα την απολαύσετε να καθρεπτίζεται και στα νερά του λιμανιού... Τα σύννεφα του ουρανού ζωγραφισμένα στα νερά των Ωρεών και πάνω τους να πλέει μια βάρκα στο απόπλου της για την βραδινή ψαριά…. Μαγεία!!!!……

Όσο για τον Αποδέκτη Φωτός και Στιγμών η τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί τα περιλάμβανε όλα. Ήταν το τέλειο απόγευμα μετά από μια μεσημεριανή βροχή οπού πια ο Ηλιάτορας είχε αρχίσει να παραμερίζει τα γκρίζα σύννεφα και ανάμεσα τους καλούσε τον "ακόλουθο και υπήκοο" του να έρθει να υποκλιθεί στο Μεγαλείο του. Να βρεθεί, να σταθεί, να απολαύσει την Γαλήνη, την Ομορφιά του Ηλιοβασιλέματος στο Λιμανάκι των Ωρεών.

Λεωνίδας Τζάνης
"Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά!

Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;"

Μενέλαος Λουντέμης
“…τέτοια ώρα που ο Ήλιος ετοιμάζεται να καθίσει στον θρόνο του……… τέτοια ώρα όπου το Λιμανάκι των Ωρεών «εξαργυρώνει» τις τελευταίες ακτίνες του….σε υπέροχα χρώματα που αναβλύζουν στην παραλία με τα τραπεζάκια, στον μόλο, μέχρι τα βραχάκια που σμίγουν με το φάρο” Ηλιοβασίλεμα

Μια ανάρτηση μου πριν 3 χρονιά, μια - δύο προτάσεις που μέσα τους θέλησα να περιγράψω την τέλεια ώρα να βρεθεί κάποιος στο λιμανάκι των Ωρεών. Βέβαια εάν μετρήσω τις φορές που έχω βρεθεί εγώ στους Ωρεούς, θα πρέπει να ανατρέξω στον αριθμό: …πόσες φόρες έχω έρθει στην Βόρεια Εύβοια, όπου με τη σειρά του αγγίζει την λέξη… αμέτρητες αυτά τα 20 χρονιά όπου δέθηκα με αυτόν τον τόπο. Και οι Ωρεοί συγκαταλέγονται στα μέρη όπου σχεδόν πάντα θα βρεθώ …περιλαμβάνονται σε αυτό που αποκαλώ Μικρές Περιπλανήσεις. Το Λιμανάκι όπου θα είναι ο προορισμός για ένα περίπατο …μια ποδηλατάδα...μερικές κουπιές με το Καγιάκ και φυσικά η απόλαυση λαχταριστών μεζέδων και καφέ στα γραφικά μαγαζιά με τα τραπεζάκια τους δίπλα στη Θάλασσα.

Θα σταθώ βέβαια, όπως αρχικά ανέφερα, στο Ηλιοβασίλεμα. Η Στιγμή που θα πρέπει να απολαύσει, μαζί με όλα τα άλλα, κάποιος στους Ωρεούς. Με τον Ήλιο να ξαπλώνει στις κορυφές τις Στερεάς Ελλάδας και να χαράζει μια φωτεινή γραμμή στα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού, πριν "καταπλεύσει" στο Λιμανάκι, χρωματίζοντάς το με την πανδαισία των χρωμάτων ενός Δειλινού. Τώρα εάν είσαστε τυχεροί και πάνω στον ουρανό έχουν σχηματιστεί νέφη, τότε ετοιμαστείτε να απολαύσετε την τελειότητα του τοπίου Οι ίδιες στερνές ηλιαχτίδες που "εξαργυρώνονται" σε χρώμα στα γαλήνια νερά του λιμανιού …με τα ίδια και περισσότερα ντύνονται και τα σύννεφα, ένας χορός αποχρώσεων που θα σας καθηλώσει….Μια χορογραφία χρωμάτων που θα την απολαύσετε να καθρεπτίζεται και στα νερά του λιμανιού... Τα σύννεφα του ουρανού ζωγραφισμένα στα νερά των Ωρεών και πάνω τους να πλέει μια βάρκα στο απόπλου της για την βραδινή ψαριά…. Μαγεία!!!!……

Όσο για τον Αποδέκτη Φωτός και Στιγμών η τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί τα περιλάμβανε όλα. Ήταν το τέλειο απόγευμα μετά από μια μεσημεριανή βροχή οπού πια ο Ηλιάτορας είχε αρχίσει να παραμερίζει τα γκρίζα σύννεφα και ανάμεσα τους καλούσε τον "ακόλουθο και υπήκοο" του να έρθει να υποκλιθεί στο Μεγαλείο του. Να βρεθεί, να σταθεί, να απολαύσει την Γαλήνη, την Ομορφιά του Ηλιοβασιλέματος στο Λιμανάκι των Ωρεών.

Λεωνίδας Τζάνης