του Κώστα Μπεκιάρη

Το μονοπάτι της Θοδώρας όπως και αυτό του ρέματος της Γιαννούλας έχει πάρει το όνομα του από τον μύθο με τις δύο αδερφές και παρότι τα δυό τους συνυπάρχουν σχεδόν αντικριστά, οδηγούν σε τελείως διαφορετικούς προορισμούς. Εκείνο της Γιαννούλας μπορεί να μας οδηγήσει στο σπήλαιο του Πανός , ενώ της Θοδώρας στο φρούριο της Φυλής, αφού πρώτα μας περάσει μέσα από ορισμένα καταπληκτικά τοπία που μεταμορφώνονται οπτικά ανάλογα με την εποχή του χρόνου και αρχαία πετρόχτιστα μονοπάτια.
Κινείται μακριά από τα μονοπάτια της Κεντρικής Πάρνηθας. Η διαδρομή είναι κηρυγμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού ως «Πράσινη Πολιτιστική Διαδρομή».
Η διαδρομή σε διάφορα σημεία, έχει διαβάσεις ρεμάτων οι οποίες γίνονται εύκολα ακόμη και σε περιόδους με ροή νερού. 

Η διαδρομή ξεκινά από τον χωματόδρομο κοντά από την Ταβέρνα Αρχοντικόν, στρέφει αμέσως και πάει δυτικά. Ο χωματόδρομος γίνεται μονοπάτι και φτάνει στο ρέμα της Γιαννούλας όπου το διαβαίνει και στη συνέχεια το ακολουθεί παράλληλα.
Σε κάποια φάση, το μονοπάτι  αφήνει το ρέμα της Γιαννούλας και στρίβει στο ρέμα της Θοδώρας, εδώ η διαδρομή κάποια στιγμή μπαίνει σε χωματόδρομο και το τοπίο σταδιακά ανοίγει σαν κοιλάδα, με την Πέτρα της Θοδώρας να δεσπόζει δεξιά
Στο τέλος της κοιλάδας η διαδρομή στρίβει δεξιά (βορειοανατολικά) εγκαταλείποντας τον χωματόδρομο, και περνάει απέναντι ένα ρέμα.
Στη συνέχεια, περνάει πάλι απέναντι ένα ρέμα. Αυτό είναι το ρέμα της Θοδώρας, που συναντιέται πιο κάτω με το ρέμα του Φίχθι και συνεχίζει ενιαίο σαν ρέμα της Θοδώρας. Μετά το πέρασμα του ρέματος, το μονοπάτι περνά μέσα από ερείπια, παλιών χτιστών δεξαμενών. Τώρα μπαίνει στη χαράδρα του ρέματος της Θοδώρας, μετά στρέφει βόρεια όπου θα αρχίσει η κυρίως άνοδος του μονοπατιού.

Το μονοπάτι ανηφορίζοντας σχετικά έντονα, περνάει από διάφορα σημεία με ιδιαίτερη θέα και ομορφιά, και φτάνει σε ένα κομμάτι θαυμαστού αρχαίου αγωγού χαραγμένου στο βράχο. Προσοχή εδώ, το μονοπάτι στρίβει κάθετα αριστερά (βόρεια) στην αρχή του αγωγού όπως τον βλέπουμε, και κατηφορίζει για λίγο.
 Μετά τον αγωγό και τη μικρή κάθοδο, το μονοπάτι συνεχίζει την έντονη ανάβαση, και τη διέλευση από σημεία όμορφης θέας, και φτάνει σε μια οριζόντια χάραξη σαν παλιό χωματόδρομο, στον οποίο πάμε αριστερά (δυτικά-βορειοδυτικά).
Ο παλιός χωματόδρομος στο τέλος γίνεται μονοπάτι και σε λίγο φτάνει σε μια κατακόρυφα κομμένη βράχινη ορθοπλαγιά, σαν πατάρι σε πλάτος δρόμου, με αρχαία ίχνη διαφόρων λαξεύσεων και χαραγμένων αγωγών. Από εδώ βλέπουμε απέναντι και ψηλότερα το φρούριο της Φυλής. Το μονοπάτι τραβερσάρει στο πατάρι και μπαίνει σε ένα ρυάκι-ρεματάκι με πέτρες και βράχια.
Ακολουθώντας περίπου το ρυάκι, μετά από 100μ περίπου στρίβει και ανηφορίζει την πλαγιά. Φτάνοντας πάνω στη ράχη της πλαγιάς, βλέπουμε πάλι το φρούριο απέναντι.
Το μονοπάτι τραβερσάρει ανηφορίζοντας σε ένα ωραίο τοπίο από πεύκα, και φτάνει στο πλάτωμα προσέγγισης, βορειο-ανατολικά μπροστά από το Φρούριο.

Το φρούριο της Φυλής, του 4ου αιώνα π. Χ., εντασσόταν στο ενιαίο αμυντικό σύστημα που οργάνωσαν οι Αθηναίοι για να ελέγχουν τα κύρια περάσματα. Η θέση του φρουρίου από αμυντική άποψη ήταν μοναδική, αφού έλεγχε τον δρόμο προς τη Βοιωτία. Η οχύρωση είναι κτισμένη σε φυσικό πλάτωμα. Το φρούριο είχε δύο πύλες και έξι τετράγωνους πύργους και ένα στρογγυλό. Είναι εντυπωσιακό πως έχει διατηρηθεί τόσο μεγάλο μέρος των τειχών του.

Γενικές πληροφορίες

Απόσταση: 7,5 Km
Χρόνος: 2 :30 ώρες
Νερό: Όχι (1 ½ λίτρο είναι αρκετό)
Δυσκολία: η ανάβαση είναι κουραστική, λόγω του ότι υπάρχουν απότομες ανηφόρες

Συμβουλή: Μπορείτε να πάτε με δύο αυτοκίνητα, να αφήσετε το ένα στο parking της Ταβέρνας, να οδηγήσετε με το άλλο 8 km, μέχρι το φρούριο της Φυλής και να κάνετε την κατάβαση.
Μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε την Πηγή της Φυλής «Κρύα Πηγή», (είναι δίπλα στο Κάστρο), να ξεκουραστείτε στα υπέροχα πλατάνια και να δροσιστείτε από το υπέροχο νερό της.

Κώστας Μπεκιάρης

ΣΣ: κάντε κλικ στις φωτογραφίες (του Κώστα Μπεκιάρη) για να τις μεγεθύνετε...