Από το βιβλίο του Οδυσσέα Ελύτη «Συν τοις άλλοις»: παραθέτουμε ένα απόσπασμα από μία συνέντευξη που έδωσε το 1976.

Ερώτηση του δημοσιογράφου:
Τι σας ανησυχεί περισσότερο όταν αναλογίζεστε το μέλλον;

Οδυσσέας Ελύτης:
Είναι η βαρβαρότητα, την βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδούλωσεις.
Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του, για την ατίμωσή του.
Οπότε αν αναρωτιέται κανείς, γιατί παλεύουμε νύχτα-μέρα κλεισμένοι στα εργαστήρια μας;
Παλεύουμε για ένα τίποτε που ωστόσο είναι το παν.
Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί που όλα δείχνουν ότι δεν θα αντέξουν για πολύ.
Είναι η ποιότητα που για αυτήν δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι πρακτικοί άνθρωποι κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί, μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό. Εκείνοι βλέπουν το τίποτε, εμείς το παν. Πού βρίσκεται η αλήθεια; Θα φανεί μία μέρα όταν δεν θα είμαστε πια εδώ. Θα είναι όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου από όλους εμάς και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας και της εποχής μας