Είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις τους φίλους σου να μιλάνε σε «περιοδικά» με περιεχόμενο, ειδικά αν αυτοί οι φίλοι είναι από τους… καρδιακούς σου.

Η φίλη μου Ιωάννα λοιπόν, η οποία έχει αρθρογραφήσει και στο ΔΙΑΥΛΟ, είναι για μένα προσωπικά πολύ συγκινητικό να… την διαβάζω, μιας και ήταν πάντα (και της το λέω ξανά και ξανά) το παράδειγμα του κουράγιου, της δύναμης, του παραδείγματος… τουλάχιστον για εμένα.

Η Ιωάννα που από πολύ μικρό χρόνος στη ζωή της πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Και κάποτε την έλεγα σαν παράδειγμα και στα δικά μου παιδιά… που παραπονιόντουσαν και ίσως ακόμα να παραπονιούνται, όπως όχι μόνο τα δικά μου παιδιά, όπως πιθανά τα παιδιά πολλών ανθρώπων γύρω μας, ότι τελικά τους λείπουν πολλά, ότι η τύχη δεν τα ευνόησε, πως ήταν άτυχα, πως δεν είχαν ίσως τις ευκαιρίες που άξιζαν.

Όμως η Ιωάννα που βρέθηκε στο δρόμο μου συμπωματικά, «κόλλησε» στη ζωή μου, αν και τόσο μακριά μου.

Και νοιώθω άσχημα γιατί έχω να την δω χρόνια, και απολογούμαι στον εαυτό μου για το γεγονός αυτό, όμως μιλάμε συχνά. Ευτυχώς το τηλέφωνο εξαφανίζει τα χιλιόμετρα, αν και τελικά η επαφή δεν έχει κανένα υποκατάστατο, κανένα αντάλλαγμα…

Ιωάννα… να ξέρεις πως στη ζωή μου είσαι πάντα μια νεράιδα που με μάγεψε στα νιάτα της (είναι χρόνια που γνωριζόμαστε), όχι για ό,τι πιθανά να σκέφτονται όσοι διαβάζουν αυτές τις λέξεις, αλλά γιατί πάντα είχες το μυστήριο και τη γοητεία, ναι, και την ομορφιά, που έχουμε όλοι στο μυαλό μας πως έχουν οι νεράιδες…

Διαβάστε λοιπόν τη συνέντευξη της φίλης μου της Ιωάννας, της φίλης μου που στο ΔΙΑΥΛΟ έχει γράψει σαν Μελιά Ιωάννου, στην ενότητα ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ…

Ας μου επιτρέψει να δανιστώ την ενότητα για αυτή τη δημοσίευση...

Ιωάννα…. Πάλεψε… συνέχισε δηλαδή να παλεύεις, μιας και μέσα απο σένα παίρνουμε και εμείς δύναμη !

ξέρω το βάρος είναι μεγάλο…

Αλλά συνέχισε να δίνεις νόημα στη ζωή μας,,,

Δείτε ΟΛΟ το δημοσίευμα για το ποια είναι η Ιωάννα, κάνοντας κλικ στο σύνδεσμο που υπάρχει στην αρχή της δημοσίευσης αυτής.

Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή…

Από την Μελιά Ιωάννου…

Από την Μελιά Ιωάννου…

Αθωότητα,

Βαθειά αγάπη,

Γεμάτη με τρυφερότητα.

Δίχως δάκρυα. Δίχως πόνο.

Είναι κάτι που μας χρειάζεται.

Ζήτα μου το και στο δίνω.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για πόνο

Θαρρείς δεν ξέρω πως παίζουμε παιχνίδια μαγικά μαζί;

Ιριδίζουν μες στο σκοτάδι οι στιγμές μας, μικρή αγάπη

Κάνε με τώρα να νοιώσω αθώα, αγνή σαν μικρό παιδί

Λένε πως πρέπει να ψάξεις βαθιά μέσα σου να βρεις αγάπη

Με χαρά βλέπω τη ζωή να κυλά γεμάτη αγάπη, αγνότητα και τρυφερότητα.

Νοιώθω ευτυχής, γιατί υπάρχεις και ζω μαζί σου την κάθε της στιγμή.

Ξαφνικά, καθετί που μου συμβαίνει μοιάζει να γίνεται μαγικό μαζί σου

Όταν κοιτάς τα μάτια μου ανοίγουν δρόμοι για τη δημιουργία

Περνάει το βλέμμα σου πάνω μου και όλα αλλάζουν

Ρωτάς το γιατί, μα κανείς δε σου απαντά.

Σιωπηλά περιμένεις να έρθουν απαντήσεις μέσα σου

Τώρα ξέρεις ότι όλα τα μπορούμε

Υπάρχουν όμως στιγμές που αμφιβάλεις

Φτιάξε ξανά τις στιγμές

Χωρίς εμένα εκεί

Ψάξε αγάπη

Ωριμότητα

Υπάρχει μες το βυθό του Κρητικού πελάγους, βαθιά θαμμένο, ένα κογχύλι μοναδικό.

Τις νύχτες το ξεβράζει η θάλασσα και όποιος τύχει από εκεί να περνά, ακούει μια μουσική τόσο σαγηνευτική, που κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν μπόρεσε ποτέ να συλλάβει.

Η μουσική αυτή μαγεύει τους περαστικούς και η νύχτα εκείνη γεμίζει με συγκινήσεις, με συναισθήματα και έρωτες μοναδικούς. Με το πρώτο φως της μέρας η θάλασσα ρουφά το κογχύλι της και όλα γίνονται ξανά πιο απλά, πιο ανθρώπινα, πιο πεζά.

Μελιά Ιωάννου…