αναδημοσίευση απο:
Κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του Γιώργου Τζώρτζη στις διαδικτυακές πλατφόρμες με τίτλο (GIORGOS TZORTZIS / LIKE HOUDINI), με δέκα καινούρια τραγούδια, με μουσικές που έγραψε ο ίδιος σε στίχους έξι διαφορετικών στιχουργών (Ηλίας Κατσούλης, Τάσος Σαμαρτζής, Αγγελική Κοτσά, Ευγενία Σιούτη, Βάσω Κιζηλού, Γιάννης Τσικούρης) στα εννέα τραγούδια και δικούς του σε ένα.
Την ενορχήστρωση έκαναν οι Θοδωρής Κουέλης, Γιώργος Τζώρτζης. Την Αrtwork, σύνθεση εξωφύλλου: Γιάννης Τσικούρης ενω την παραγωγή η Music Art Lab, Σωφρόνης Τιγκιρίδης.
Στην ερώτηση «Γιατί να θέλει κάποιος “ενήλικας” να φτιάχνει τραγούδια στις μέρες μας;», ο Γιώργος Τζώρτζης απαντά:
«Ακούγεται ως παράδοξο, αν δεν υπάρχει κάποια “εφηβική” φιλοδοξία αναγνώρισης, αφού έτσι κι αλλιώς δύσκολα προκύπτει κάποιο οικονομικό όφελος!
Άρα ο μόνος λόγος φαίνεται να είναι μία βαθύτερη ανάγκη έκφρασης, για κάτι ίσως που ένιωσε, έμαθε, ανακάλυψε και θέλει να το μοιραστεί με κάποιους άλλους που ίσως να το έχουνε ανάγκη!
Από την άλλη, ο γράφων αυτό το έχει και το κουβαλάει από πάντα ως ιδιοσυγκρασία! Και δεν το δηλώνει μόνο ως προτέρημα αλλά και ως μειονέκτημα επίσης!
Πλέον, έχει καταλάβει και τον λόγο που δεν μπήκε σε αυτή την περιπέτεια, του να γυρεύει την αναγνώριση μέσα από συνθήκες προσαρμοσμένες σε πρακτικές χωρίς ήθος και αξιοπρέπεια, δηλαδή αγοραίες!
Γι’ αυτό δηλώνει απροσάρμοστος εν γνώσει των συνεπειών!
“Καριέρα” σε αυτήν την χώρα σημαίνει μετάλλαξη ηθών, αποδοχές των όποιων κελευσμάτων και προσαρμογή σε ξένα δεδομένα τα οποία δεν γνωρίζεις πού και πώς σε οδηγούν, κυνηγώντας ένα κατασκευασμένο όνειρο που δεν φτάνει ποτέ στις καρδιές!
Για να μπορείς να είσαι “εμπορικός” λένε…
Όμως, υπάρχουν και κάποιοι “παλιοχαρακτήρες” που δεν πουλάνε, ίσως γιατί τα αντισώματά τους είναι τόσο δυνατά, κάποιου άλλου κόσμου, με τα δικά τους χειροποίητα όνειρα, που αντιστέκονται με το δικό τους κόστος.
Που το μετατρέπουν σε ζώσα ύπαρξη, φτιάχνοντας διάτρητους φράχτες μπας και σωθούνε.
Έτσι ανακάλεσε τον Χουντίνι από το παρελθόν.»
πηγη: https://www.topontiki.gr