Τρίτη, Μάρτιος 19, 2024
Follow Us
ΠΟΙΗΣΗ

Σκέψεις με αφορμή την ποιητική συλλογή του Κώστα Ζαρακίτη«ΒαLένθια».

Γράφει η Ανδριάννα Κουφού*

 

 

 

Τί είναι ποίηση; Είναι μια αέρινη μορφή έκφρασης συναισθημάτων…

 

Είναι μια πόρτα ξεκλείδωτη, που ανοίγει διάπλατα για να περάσουν οι ανησυχίες σου, οι αμφιβολίες, τα μυστικά, ο πόνος, η χαρά, το μίσος, τα ερωτήματα, ο έρωτας…

Είναι το άγγιγμα του αέρα που σε φιλά στο μέτωπο… και πλέκει τα μαλλιά σου, καθώς ξεμπλέκει τις έγνοιες σου…

Είναι ένα πλατύφυλλο δέντρο που θα ξαποστάσεις στη σκιά του, ακούγοντας το κελάηδισμα των πουλιών να φτάνει ως τις ρίζες του…

Είναι το μεταξένιο ύφασμα που τυλίγει το κορμί σου…

Είναι το ζεστό, αχνιστό ψωμί που θρέφει την ψυχή σου και την χορταίνει…

Είναι μια εσωτερική ανάγκη που μαζί μ’ ένα ιδιόρρυθμο ταλέντο και έμπνευση, λαχταρά να βγει στην επιφάνεια…

 

Ο ποιητής δεν προσδοκά κάτι, σκέφτεται και γράφει…

Δε γράφεις γιατί πρέπει, δεν ονειρεύεσαι γιατί πρέπει, δεν σκέφτεσαι γιατί πρέπει…

Γράφεις γιατί θέλεις, γιατί μπορείς, ονειρεύεσαι γιατί χρειάζεται, σκέφτεσαι γιατί έχεις μυαλό…

Σκοπός της ποίησης είναι να σε ταξιδέψει και να ξυπνήσει τις αισθήσεις σου…

Στην ποίηση μπορείς να δαμάσεις την καταιγίδα, μπορείς στον φόβο να δώσεις ανδρεία, να σηκώσεις τον βράχο και να τσουλήσει… μπορείς να λιώσεις τα παγόβουνα και να φτιάξεις ποτάμια, να περάσεις από γέφυρες που σε προστατεύουν από τους γκρεμούς…

Ο ήλιος να ερωτευτεί το φεγγάρι κάθε δειλινό, τ’ αστέρια να σκορπούν ασημόσκονη, οι γοργόνες να βγαίνουν απ’ τα κύματα, οι νύμφες να παίζουν κρυφτό στα δάση, στ’ ακρογιάλι να κάνει βαρκάδα ο έρωτας…

Η ποίηση είναι μια χρυσοκέντητη κλωστή που υφαίνει την ευτυχία, τον έρωτα, την γέννηση, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον… ράβει το τραύμα της ψυχής κάθε ανθρώπου και με μαγικό τρόπο ανοίγει το «αόρατο κλουβί»της αιχμαλωσίας προς την ελευθερία…

Είναι ένα ξέφωτο, ένα μονοπάτι που σε μεταφέρει στην ελπίδα, στον σεβασμό, στην αγάπη, ακόμα και στη μετάνοια. Κάποιοι ίσως να ταυτιστούν με τα λόγια ενός ποιήματος, αν είναι βιωματικά και άλλοι πάλι να ονειρευτούν και ν’ αλλάξουν συμπεριφορά.

Στην ποίηση έχεις την ευχέρεια να δώσεις «μορφή» σε ζώα, λουλούδια, πλανήτες… στο δέντρο να δώσεις «χέρια», στο ρυάκι «πόδια», στα ζώα «λαλιά».

Σίγουρα χρειάζεται να έχεις «ψυχή» και να έχουν νόημα τα λόγια σου μαζί με το συναίσθημα. Αλλιώς τα λόγια θα περπατούν άσκοπα πάνω σε χαρτί…

 

Το βιβλίο που μου δώρισε ο καθηγητής μου κύριος Πάνος Τσεπενέκας, συγγραφέας ο ίδιος επίσης, απαντά στο ερώτημα, τί είναι ποίηση…

Είναι ο έρωτας, ο χρόνος, η μοναξιά, το πάθος, η αγάπη, η λύτρωση, η συντροφιά, ο πόνος, ο νόστος, η απουσία, το χαμόγελο, το βλέμμα, η σκλαβιά, η ελευθερία, η αγνότητα, ο φόβος, το άγγιγμα, το άρωμα…

Όλα αυτά μαζί, ο ποιητής Κωστής Ζαρακίτης τα έγραψε και τα τοποθέτησε στο δικό του Σύμπαν, σα θησαυρό και τα μοιράστηκε σα μάλαμα απλόχερα, έχοντας πάρει τη «δίψα» από κάποιους, δίνοντας την ελπίδα πως ο έρωτας υπάρχει, η πληγή θα γιατρευτεί, η μοναξιά θα βρει την συντροφιά, η στιγμή θα βρει τον χρόνο, η φωτιά θα βρει την δροσιά, το άγγιγμα θα βρει το πάθος, η αγνότητα θα βρει τη σαγήνη…

 

Δανείζομαι λόγια του ποιητή, γιατί όλα είναι εκεί…

Εκεί… εμάς περιμένουν να τα δούμε, να τα νιώσουμε, να τα μυρίσουμε, να τα γευτούμε, να τολμήσουμε και ν’ ακούσουμε τους ψιθύρους από τα λόγια του ποιητή. Και τέλος, ένα πάθος τόσο κόκκινο σαν το κρασί να συναντήσει τα χείλη της σιωπής και να δαμάσουν μαζί τη στιγμή σαν φεύγει τρέχοντας μέσα στο χρόνο!!!

 

Η ποίηση δεν βιάζεται…

Ούτε τρέχει…

Απλώς πετάει… είναι ένα ιπτάμενο χαλί…

Ένα πουπουλένιο μαξιλάρι ν’ ακουμπούν τα όνειρά μας…

 

*Η Ανδριάννα Κουφού είναι νέα ποιήτρια, μαθήτρια στο 1ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Περιστερίου και εργαζόμενη μητέρα τριών παιδιών.
ΠΟΙΗΣΗ

 

Πουτάνα
αγαπησιάρα εξουσία
θα είσαι πάντα ίδια.


Ένα στο αριστερό
πόθοι και καημοί
για μια καλύτερη ζωή,
ένα στο αριστερό
πάθος για τον έρωτα.


Ένα στο χρόνο που θέλουν
οι άλλοι,
δυο στο χρόνο που θέλει
το χρήμα,
τρία στο χρόνο που θέλει
η εξουσία.


Και ένα, ένα και ένα κούφιο
να μην μας πάρουν χαμπάρι.


Ένα στο αριστερό, ένα στο αριστερό
και εγώ κοιτώ κρυφά μια την εξέδρα
της εξουσίας
και μια την ταράτσα,
να δω αν τον Ανδρέα χτυπάνε πάλι.

 

Γιάννης Καρατζούδης

ΠΟΙΗΣΗ

Σε συνέντευξη στον Νίκο Πηγαδά, το 1974, που δημοσιεύτηκε την ίδια χρονιά στην επιθεώρηση ναυτιλιακής μελέτης και ενημέρωσης Αργώ o Νίκος Καββαδίας είχε πει:

ΠΟΙΗΣΗ

Του Γιάννη Καρατζούδη

ΠΟΙΗΣΗ

του Γιάννη Καρατζούδη