Στην ιστοσελίδα AgroNews.gr διαβάσαμε μια παρουσίαση της εταιρείας μεταποίησης σύκου της περιοχής μας «Καστανιώτισσα Γεωργική» του Πέτρου Κούτσικα.
Αξίζει να το αναδημοσιεύσουμε....
Γιώργος Λαμπίρης
Η εταιρεία δηµιουργήθηκε το 2004, αναπτυσσόµενη µε σταθερά βήµατα στη διάρκεια του χρόνου. Πρόσφυγες από το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας οι παππούδες του, ήταν εκείνοι που έφεραν µαζί τους τη σµυρναίικη ποικιλία σύκου, και δηµιούργησαν τον δικό τους παραγωγικό ιστό στην περιοχή από το 1940 και ύστερα. Αυτή τη στιγµή ο παραγωγός έχει καταφέρει να εξάγει το 60% των ποσοτήτων που αναπτύσσονται στα ιδιόκτητα κτήµατά του και αποξηραίνονται στη συνέχεια. Τα προϊόντα του ταξιδεύουν έως και την Αυστραλία όπου απορροφάται µεγάλο µέρος της παραγωγής. ∆ιαθέτει όµως σηµαντικές ποσότητες και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ολλανδία, η Ιταλία, η Σουηδία, η Γερµανία, το Βέλγιο, η Γαλλία καθώς και σε άλλες χώρες εκτός γηραιάς ηπείρου όπως ο Καναδάς.
Στα παραγόµενα προϊόντα είναι η συκόπαστα ή συκοµαΐδα, οι µπουκιές αποξηραµένου σύκου, το βιοµηχανικό σύκο που χρησιµοποιείται στη ζαχαροπλαστική και την εστίαση. Στη γκάµα του περιλαµβάνονται και παραλλαγές συκόπαστας σε σνακ, µε καραµελωµένα αµύγδαλα, τριαντάφυλλο, µέντα, λιµοντσέλο και σουσάµι. «Επί της ουσίας δηµιουργούµε τη συκόπαστα σε επιµέρους εκδοχές, αξιοποιώντας τα φυσικώς αλλοιωµένα σύκα, τα οποία δεν ενδείκνυνται για διάθεση στην αγορά. Γι’ αυτό και προχωράµε στη µεταποίησή τους και συστήνουµε ένα διαφοροποιηµένο προϊόν που έχει ανάλογη θρεπτική αξία µε το αποξηραµένο».
Ένα βήμα πίσω η φετινή παραγωγή λόγω των καιρικών συνθηκών
Η επιλογή του να ασχοληθεί µε το χωράφι, αποτέλεσε φυσική συνέχεια της αγροτικής δραστηριότητας που είχε αναπτύξει η οικογένειά του, όπως ο ίδιος την παρουσιάζει. «∆ιάλεξα να ασχοληθώ µε τον πρωτογενή τοµέα, ακολουθώντας τα βήµατα που έκανε η οικογένειά του. Οι πρώτες συκιές της οικογένειας φυτεύτηκαν το 1940 από όπου προήλθε και η σµυρνέικη ποικιλία και συγκεκριµένα από το Αϊδίνι της Σµύρνης», περιγράφει. ∆ιαθέτει περίπου 200 στρέµµατα γης µε συνολικά 3.000 δέντρα, από τα οποία τα 1.300 είναι συκιές και τα υπόλοιπα φιστικές και ελιές ποικιλίας Καλαµών και Αµφίσσης. Το ελληνικό κελυφωτό φιστίκι συλλέγεται και τυποποιείται και αυτό ως επώνυµο προϊόν, ενώ η ελιά του διοχετεύεται σε ελαιοτριβεία και τυποποιητές σε ποσότητες χονδρικής. Η δυναµική του συσκευαστηρίου είναι περίπου 200 τόνοι σύκου ανά έτος και 20 τόνοι ελληνικού κελυφωτού φυστικιού.
Η χρονιά φέτος για το σύκο ήταν ιδιαίτερα δυσχερής µε βάση τα όσα επισηµαίνει. Η συγκοµιδή ξεκίνησε αρκετά αργότερα από το σύνηθες, στις 20 Αυγούστου, γεγονός που οφείλεται στα δύο φεγγάρια του Αυγούστου κάτι που είχε ως αποτέλεσµα σε συνάρτηση µε τη συνεχιζόµενη ανοµβρία, να καθυστερήσει η καρποφορία των δέντρων για έως και 15 ηµέρες. Έντονη ήταν, όπως λέει ο Πέτρος Κούτσικας, και η επίδραση από την βροχόπτωση που έφερε η καταιγίδα Daniel στις αρχές Σεπτεµβρίου, καταστρέφοντας περίπου 20 τόνους από την υπολειπόµενη παραγωγή σύκου που δεν είχε ακόµα συλλεγεί (περίπου το 50% της σοδειάς), ενώ από το φιστίκι χάθηκαν περίπου 1.500 κιλά (περίπου το 35%-40% της συνολικής παραγωγής).
Στις βλέψεις του -όπως αναφέρει- είναι η παραιτέρω ενδυνάµωση του ελληνικού αποξηραµένου σύκου και η προώθησή του στην παγκόσµια αγορά. Υπολογίζεται ότι η Ιστιαία - που αποτελεί µία από τις παραδοσιακές παραγωγικές ζώνες αποξηραµένου σύκου - διαθέτει περίπου 4.000 τόνους ετησίως στην αγορά, µε κύρια παραγωγικά χωριά την Καστανιώτισσα και τον Ταξιάρχη.
πηγη: https://www.agronews.gr/