Δευτέρα, Απρίλιος 29, 2024
Follow Us
Απο το INTERNET
Υπάρχουν κείμενα που κάτι έχουν να μας διδάξουν όπως το παρακάτω:.
 
Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. «Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο;», αναρωτήθηκε. Όταν, όμως, οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, διαπιστώνοντας πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα, λοιπόν, στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο: «Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»
 
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: «Κυρ ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για εσάς. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε εμένα! Δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
 
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
 
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω».
 
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
Και το βόδι απάντησε: «Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! »
 
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
 
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν αυτόν που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα, όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα είχε πιαστεί από την ουρά ένα φίδι...
Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
 
Η γυναίκα αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο. Έμεινε λίγες μέρες και επέστρεψε στο σπίτι, αλλά με υψηλό πυρετό.
Ο γιατρός συμβούλεψε το σύζυγο να της κάνει ζεστές σουπίτσες.
Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
 
Η γυναίκα, όμως, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες πήγαιναν στη φάρμα για να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.
Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.
Τελικά, όμως, η γυναίκα δεν τη γλίτωσε!
Πέθανε! Στην κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να ταΐσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.
 
Ο κυρ ποντικός μας έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν’ έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη...
 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
 
- Χάσαμε την ανθρωπιά μας και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας!
- Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!
- Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!
- Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!
 
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ…
 
Εμείς είμαστε τα ποντικάκια...
Εμείς, όμως, είμαστε και οι κότες...
Εμείς και τα γουρούνια... Και κυρίως...
Εμείς και τα βόδια!!!
Απο το INTERNET

Δείτε το Video.

Καταλάβατε;;;;;;

Απο το INTERNET

αναδημοσίευση απο: 

 

Κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του Γιώργου Τζώρτζη στις διαδικτυακές πλατφόρμες με τίτλο  (GIORGOS TZORTZIS / LIKE HOUDINI), με δέκα καινούρια τραγούδια, με μουσικές που έγραψε ο ίδιος σε στίχους έξι διαφορετικών στιχουργών (Ηλίας Κατσούλης, Τάσος Σαμαρτζής, Αγγελική Κοτσά, Ευγενία Σιούτη, Βάσω Κιζηλού, Γιάννης Τσικούρης) στα εννέα τραγούδια και δικούς του σε ένα.

 

Την ενορχήστρωση έκαναν οι Θοδωρής Κουέλης, Γιώργος Τζώρτζης. Την Αrtwork, σύνθεση εξωφύλλου: Γιάννης Τσικούρης ενω την παραγωγή η Music Art Lab, Σωφρόνης Τιγκιρίδης.

 

Στην ερώτηση «Γιατί να θέλει κάποιος “ενήλικας” να φτιάχνει τραγούδια στις μέρες μας;», ο Γιώργος Τζώρτζης απαντά:

«Ακούγεται ως παράδοξο, αν δεν υπάρχει κάποια “εφηβική” φιλοδοξία αναγνώρισης, αφού έτσι κι αλλιώς δύσκολα προκύπτει κάποιο οικονομικό όφελος!

Άρα ο μόνος λόγος φαίνεται να είναι μία βαθύτερη ανάγκη έκφρασης, για κάτι ίσως που ένιωσε, έμαθε, ανακάλυψε και θέλει να το μοιραστεί με κάποιους άλλους που ίσως να το έχουνε ανάγκη!

Από την άλλη, ο γράφων αυτό το έχει και το κουβαλάει από πάντα ως ιδιοσυγκρασία! Και δεν το δηλώνει μόνο ως προτέρημα αλλά και ως μειονέκτημα επίσης!

 

Πλέον, έχει καταλάβει και τον λόγο που δεν μπήκε σε αυτή την περιπέτεια, του να γυρεύει την αναγνώριση μέσα από συνθήκες προσαρμοσμένες σε πρακτικές χωρίς ήθος και αξιοπρέπεια, δηλαδή αγοραίες!

Γι’ αυτό δηλώνει απροσάρμοστος εν γνώσει των συνεπειών!

 

“Καριέρα” σε αυτήν την χώρα σημαίνει μετάλλαξη ηθών, αποδοχές των όποιων κελευσμάτων και προσαρμογή σε ξένα δεδομένα τα οποία δεν γνωρίζεις πού και πώς σε οδηγούν, κυνηγώντας ένα κατασκευασμένο όνειρο που δεν φτάνει ποτέ στις καρδιές!

 

Για να μπορείς να είσαι “εμπορικός” λένε…

Όμως, υπάρχουν και κάποιοι “παλιοχαρακτήρες” που δεν πουλάνε, ίσως γιατί τα αντισώματά τους είναι τόσο δυνατά, κάποιου άλλου κόσμου, με τα δικά τους χειροποίητα όνειρα, που αντιστέκονται με το δικό τους κόστος.

Που το μετατρέπουν σε ζώσα ύπαρξη, φτιάχνοντας διάτρητους φράχτες μπας και σωθούνε.

 
 

Έτσι ανακάλεσε τον Χουντίνι από το παρελθόν.»

 

πηγη: https://www.topontiki.gr

Απο το INTERNET
Γράφει ο Δημήτριος Β. Λάσκος, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Η/Υ ΕΜΠ - Γραμματέας του Συλλόγου για την Διαφύλαξη και Ανάδειξη της Αγιομετεωρίτικης Κληρονομιάς “Μετεώρων Λιθόπολις