- Λεπτομέρειες
- Εμφανίσεις: 1128
του Κώστα Μπεκιάρη
Το μονοπάτι της Θοδώρας όπως και αυτό του ρέματος της Γιαννούλας έχει πάρει το όνομα του από τον μύθο με τις δύο αδερφές και παρότι τα δυό τους συνυπάρχουν σχεδόν αντικριστά, οδηγούν σε τελείως διαφορετικούς προορισμούς. Εκείνο της Γιαννούλας μπορεί να μας οδηγήσει στο σπήλαιο του Πανός , ενώ της Θοδώρας στο φρούριο της Φυλής, αφού πρώτα μας περάσει μέσα από ορισμένα καταπληκτικά τοπία που μεταμορφώνονται οπτικά ανάλογα με την εποχή του χρόνου και αρχαία πετρόχτιστα μονοπάτια.
Κινείται μακριά από τα μονοπάτια της Κεντρικής Πάρνηθας. Η διαδρομή είναι κηρυγμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού ως «Πράσινη Πολιτιστική Διαδρομή».
Η διαδρομή σε διάφορα σημεία, έχει διαβάσεις ρεμάτων οι οποίες γίνονται εύκολα ακόμη και σε περιόδους με ροή νερού.
Η διαδρομή ξεκινά από τον χωματόδρομο κοντά από την Ταβέρνα Αρχοντικόν, στρέφει αμέσως και πάει δυτικά. Ο χωματόδρομος γίνεται μονοπάτι και φτάνει στο ρέμα της Γιαννούλας όπου το διαβαίνει και στη συνέχεια το ακολουθεί παράλληλα.
Σε κάποια φάση, το μονοπάτι αφήνει το ρέμα της Γιαννούλας και στρίβει στο ρέμα της Θοδώρας, εδώ η διαδρομή κάποια στιγμή μπαίνει σε χωματόδρομο και το τοπίο σταδιακά ανοίγει σαν κοιλάδα, με την Πέτρα της Θοδώρας να δεσπόζει δεξιά
Στο τέλος της κοιλάδας η διαδρομή στρίβει δεξιά (βορειοανατολικά) εγκαταλείποντας τον χωματόδρομο, και περνάει απέναντι ένα ρέμα.
Στη συνέχεια, περνάει πάλι απέναντι ένα ρέμα. Αυτό είναι το ρέμα της Θοδώρας, που συναντιέται πιο κάτω με το ρέμα του Φίχθι και συνεχίζει ενιαίο σαν ρέμα της Θοδώρας. Μετά το πέρασμα του ρέματος, το μονοπάτι περνά μέσα από ερείπια, παλιών χτιστών δεξαμενών. Τώρα μπαίνει στη χαράδρα του ρέματος της Θοδώρας, μετά στρέφει βόρεια όπου θα αρχίσει η κυρίως άνοδος του μονοπατιού.
Το μονοπάτι ανηφορίζοντας σχετικά έντονα, περνάει από διάφορα σημεία με ιδιαίτερη θέα και ομορφιά, και φτάνει σε ένα κομμάτι θαυμαστού αρχαίου αγωγού χαραγμένου στο βράχο. Προσοχή εδώ, το μονοπάτι στρίβει κάθετα αριστερά (βόρεια) στην αρχή του αγωγού όπως τον βλέπουμε, και κατηφορίζει για λίγο.
Μετά τον αγωγό και τη μικρή κάθοδο, το μονοπάτι συνεχίζει την έντονη ανάβαση, και τη διέλευση από σημεία όμορφης θέας, και φτάνει σε μια οριζόντια χάραξη σαν παλιό χωματόδρομο, στον οποίο πάμε αριστερά (δυτικά-βορειοδυτικά).
Ο παλιός χωματόδρομος στο τέλος γίνεται μονοπάτι και σε λίγο φτάνει σε μια κατακόρυφα κομμένη βράχινη ορθοπλαγιά, σαν πατάρι σε πλάτος δρόμου, με αρχαία ίχνη διαφόρων λαξεύσεων και χαραγμένων αγωγών. Από εδώ βλέπουμε απέναντι και ψηλότερα το φρούριο της Φυλής. Το μονοπάτι τραβερσάρει στο πατάρι και μπαίνει σε ένα ρυάκι-ρεματάκι με πέτρες και βράχια.
Ακολουθώντας περίπου το ρυάκι, μετά από 100μ περίπου στρίβει και ανηφορίζει την πλαγιά. Φτάνοντας πάνω στη ράχη της πλαγιάς, βλέπουμε πάλι το φρούριο απέναντι.
Το μονοπάτι τραβερσάρει ανηφορίζοντας σε ένα ωραίο τοπίο από πεύκα, και φτάνει στο πλάτωμα προσέγγισης, βορειο-ανατολικά μπροστά από το Φρούριο.
Το φρούριο της Φυλής, του 4ου αιώνα π. Χ., εντασσόταν στο ενιαίο αμυντικό σύστημα που οργάνωσαν οι Αθηναίοι για να ελέγχουν τα κύρια περάσματα. Η θέση του φρουρίου από αμυντική άποψη ήταν μοναδική, αφού έλεγχε τον δρόμο προς τη Βοιωτία. Η οχύρωση είναι κτισμένη σε φυσικό πλάτωμα. Το φρούριο είχε δύο πύλες και έξι τετράγωνους πύργους και ένα στρογγυλό. Είναι εντυπωσιακό πως έχει διατηρηθεί τόσο μεγάλο μέρος των τειχών του.
Γενικές πληροφορίες
Απόσταση: 7,5 Km
Χρόνος: 2 :30 ώρες
Νερό: Όχι (1 ½ λίτρο είναι αρκετό)
Δυσκολία: η ανάβαση είναι κουραστική, λόγω του ότι υπάρχουν απότομες ανηφόρες
Συμβουλή: Μπορείτε να πάτε με δύο αυτοκίνητα, να αφήσετε το ένα στο parking της Ταβέρνας, να οδηγήσετε με το άλλο 8 km, μέχρι το φρούριο της Φυλής και να κάνετε την κατάβαση.
Μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε την Πηγή της Φυλής «Κρύα Πηγή», (είναι δίπλα στο Κάστρο), να ξεκουραστείτε στα υπέροχα πλατάνια και να δροσιστείτε από το υπέροχο νερό της.
Κώστας Μπεκιάρης
ΣΣ: κάντε κλικ στις φωτογραφίες (του Κώστα Μπεκιάρη) για να τις μεγεθύνετε...
- Λεπτομέρειες
- Εμφανίσεις: 1065
του Κώστα Μπεκιάρη
Η απόλυτη καλοκαιρινή απόδραση στο Φαράγγι των Στροπώνων, που καταλήγει στη παραλία της Χιλιαδούς.
Η πεζοπορία ξεκινάει μέσα από το χωριό Στρόπωνες που είναι χτισμένο ανάμεσα στα 2 πιο ψηλά βουνά της Εύβοιας, τη Δίρφη και το Ξεροβούνι.
Από την πλατεία των Στροπώνων παίρνουμε το δρόμο αριστερά από την εκκλησία ακολουθούμε τον αριστερό δρόμο, ο οποίος είναι κατηφορικός και με κατεύθυνση Β.Α διασχίζουμε το χωριό 15 λεπτά περίπου, έως ότου φθάσουμε σε μικρή τσιμεντένια γέφυρα. Περνούμε τη γέφυρα και 100 μέτρα μετά μπαίνουμε στην κοίτη του ποταμού Στροπωνιάτη. Από το σημείο αυτό και μετά ακολουθούμε συνεχώς την κοίτη.
Όσο προχωράμε μας πνίγουν οι μυρωδιές! Βαθιά εισπνοή, θυμάρι και βρεγμένη μέντα. Πλατάνια αιωνόβια και θεόρατα με κορμούς σαν γλυπτά αγκαλιάζουν τους βράχους σε περίεργα συμπλέγματα.
- Λεπτομέρειες
- Εμφανίσεις: 845
του Κώστα Μπεκιάρη
Ξεκινήσαμε την εκδρομή μας πρωί Κυριακής με κατεύθυνση την ορεινή Αρκαδία. Μετά από 2,5 ώρες φτάσαμε στη Νυμφασία, όπου και παρκάραμε το αυτοκίνητο. Είχαμε αποφασίσει να περπατήσουμε στο Mainalon Trail, τμήμα της διαδρομής 4 (Ελάτη-Βυτίνα) και τη διαδρομή 5 (Βυτίνα-Νυμφασία).
Η διαδρομή δεν είναι κυκλική, οπότε αφήσαμε το αυτοκίνητο στη Νυμφασία. Καλέσαμε ταξί από τη Βυτίνα, όπου μετά από 5 λεπτά μας άφηνε στην αρχή της διαδρομής μας (κόστος 9€). Το σημείο εκκίνησης βρίσκεται 100 μέτρα μετά τη διασταύρωση για Μεθύδριο. Περάσαμε κάτω από τον επαρχιακό δρόμο Βυτίνας-Δημητσάνας (δρασκελίσαμε το ποταμάκι και περάσαμε κάτω από τη μικρή γέφυρα) και περπατήσαμε τον ωραίο παλιό μουλαρόδρομο της Βυτίνας. Αυτό το τμήμα είναι το πιο πλούσιο της διαδρομής: κινούμασταν στον Μυλάοντα, μέσα σε ψηλή βλάστηση πλατάνων, και συναντήσαμε διαδοχικά τα ερείπια τριών νερόμυλων. Μετά το ξύλινο γεφυράκι, στο ρέμα Μπαρμπά, συναντήσαμε μια διασταύρωση με πινακίδα προς Βυτίνα ή Ελάτη ή Γέφυρα Ζάρζιου.
Αφήνουμε τη διασταύρωση του μονοπατιού που ανηφορίζει για Βυτίνα και συνεχίζουμε ευθεία μέχρι το γεφύρι Ζαρζίου. Έπειτα το μονοπάτι ανηφορίζει και φτάνει στο δρόμο της Παλιάς Βυτίνας. Ακολουθώντας το πράσινο μονοπάτι που κατηφορίζει στα Μαύρα Λιθάρια, συμπαγή ασβεστολιθικά πετρώματα στο ρου του Μυλάοντα, που το ποτάμι στο πέρασμα των αιώνων τα σμίλεψε σχηματίζοντας ένα μικρό εντυπωσιακό φαράγγι. Στην κάτω μεριά βλέπουμε το γεφύρι της Τζαβάραινας, πετρόχτιστο γεφύρι που συνέδεε τα χωριά της Βυτίνας με τη δυτική Γορτυνία. Εδώ με θέα το φαράγγι υπάρχει ειδικά διαμορφωμένο κιόσκι (ιδανικό για στάση). Στη συνέχεια το μονοπάτι ανεβαίνει και ξανακατεβαίνει αρκετές φορές στο ποτάμι, μέχρι που φτάνει στην πάνω μεριά της Νυμφασίας και καταλήγει στην πλατεία του χωριού. Σε όλη την πορεία μας, το τελευταίο μισάωρο, βλέπαμε απέναντι μας το μοναστήρι της Κερνίτσας κουρνιασμένο πάνω σε βράχο 500 μέτρων περίπου από τον Μυλάοντα ποταμό
Χαρακτηριστικά Διαδρομής
Απόσταση: 9,5 Km
Μέγιστο Υψόμετρο: 1028μ.
Μικρότερο Υψόμετρο: 826μ.
Χρόνος: 3 ώρες (χωρίς στάσεις)
Νερό: να έχετε μαζί σας 1Lt
Η διαδρομή πραγματοποιήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020.
Κώστας Μπεκιάρης
Mainalon Trail (mainalontrail.eu)
Η διαδρομή του Mainalon Trail είναι μια μεγάλη ορεινή πεζοπορία που περνά από το Φαράγγι του Λούσιου, τα δυτικά ανάγλυφα του Μαίναλου, την κοιλάδα του Μυλάοντα ποταμού και τα ΝΑ Γορτυνιακά βουνά.
Είναι ενδιαφέρουσα και ασφαλής ορεινή περιπέτεια, έχει μήκος 75 χλμ αποτελείται από 8 τμήματα και περνά από τη Στεμνίτσα, τη Δημητσάνα, το Ζυγοβίτσι, την Ελάτη, τη Βυτίνα, τη Νυμφασία, τα Μαγούλιανα, το Βαλτεσίνικο και τα Λαγκάδια. Η διαδρομή έχει σηματοδοτηθεί με κόκκινα, κίτρινα και πράσινα πινακίδια.
ΣΣ: κάντε κλικ στις φωτογραφίες (του Κώστα Μπεκιάρη) για να τις μεγεθύνετε...
{gallery}/D-2020/MAHS-20/MAINALON{/gallery}