(Πρώτη δημοσίευση: ΔΙΦΩΝΟ)
από Ελένη Προκοπίου
Σε βάρος της Ελλάδας εκκρεμούν 2214 προσφυγές ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σύμφωνα με τον έλληνα Δικαστή Ιωάννη Κτιστάκη. Η Ελλάδα βρίσκεται στη χαμηλότερη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών στο ζήτημα των παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Είναι δε η Ελλάδα η μόνη χώρα που έλαβε το μέτρο του προστίμου επιβάλλοντας τον υποχρεωτικό εμβολιασμό σε βάρος μάλιστα μόνο μίας κατηγορίας των πολιτών της.
Η υποχρέωση μέριμνας του κράτους για την δημόσια υγεία (αρ. 21 παρ. 3 Σ) ενώ δημιουργεί αξίωση του ατόμου έναντι του κράτους για την προστασία της υγείας του, δεν δημιουργεί αξίωση του κράτους κατά του πολίτη με την μορφή λήψης θετικών μέτρων εναντίον του. Η αξίωση του κράτους κατά του πολίτη για υποχρεωτικό εμβολιασμό δεν συνάδει λοιπόν ούτε με το Σύνταγμα ούτε με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο άρθρο 5 παρ. 5 Σ κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής ταυτότητας του προσώπου καθώς και το δικαίωμα προστασίας έναντι των βιοϊατρικών επεμβάσεων ενώ η Σύμβαση του Οβιέδο για την Βιοϊατρική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αλλά και η Οικουμενική Διακήρυξη για την Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Unesco τάχθηκαν κατά της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, διατυπώνοντας ρητά την προτεραιότητα του ατόμου και την υποχρέωση σεβασμού της ακεραιότητας του προσώπου το οποίο διαθέτει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και ως εκ τούτου οποιαδήποτε φυσική επέμβαση πάνω του γίνεται μόνο με τη συναίνεση του και μάλιστα την «ενήμερη συγκατάθεση» του. Το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και η αρχή της συναίνεσης θέτουν όρια και περιορισμούς στην λήψη μέτρων από την κυβέρνηση κατά συνέπεια, η επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού είναι κατάφωρα άδικη, παράνομη και αντισυνταγματική απόφαση της κυβέρνησης.
Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού μάλιστα εις βάρος της συγκεκριμένης ομάδας των πολιτών άνω των 60 ετών, παραβιάζει κατάφωρα το δόγμα της ισότητας, η οποία εκλαμβάνεται πρωτίστως ως ισότητα όλων ενώπιον του νόμου, καθώς εισάγει παράνομα διαφορετική μεταχείριση σε βάρος των ανθρώπων αυτών οι οποίοι είναι οι πλέον αδύναμοι της κοινωνίας. Όταν στη χώρα μας βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες ανεμβολίαστοι μετανάστες, όταν σε όλη την εστίαση δουλεύουν καθημερινά χιλιάδες ανεμβολίαστοι διασπείροντας τον κορωνοϊό σε χιλιάδες ανθρώπους, η κυβέρνηση επέλεξε τους συνταξιούχους για να επιβάλλει παράνομα τον υποχρεωτικό εμβολιασμό σε ανθρώπους ηλικιωμένους οι οποίοι έχουν λίγο πολύ αποσυρθεί και με χαμηλά επίσης εισοδήματα στην πλειονότητα τους. Άνθρωποι με τον χαμηλότερο συγχρωτισμό που επίσης έχουν τα περισσότερα προβλήματα υγείας, ούτως ώστε να πιθανολογείται σφόδρα σ’ αυτούς, η εμφάνιση άγνωστων παρενεργειών από τον εμβολιασμό, παρενεργειών επικίνδυνων για την υγεία τους αλλά και για τη ζωή τους.
Η δήθεν αποτροπή της διάδοσης της νόσου ως δικαιολογητικός λόγος επιβολής του υποχρεωτικού εμβολιασμού και του προστίμου, προσκρούει στα ιατρικά δεδομένα της πανδημίας καθώς όπως βλέπουμε παρά τους εμβολιασμούς όχι μόνο δεν εμποδίζεται η μετάδοση του ιού ή των ιών αλλά τα εμβόλια δείχνουν να μην ανταποκρίνονται στις νέες μεταλλάξεις αλλά και η δραστικότητα τους στη κυριολεξία λειτουργεί – αν λειτουργεί- για λίγες βδομάδες. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός χωρίς έλεγχο του ατομικού φακέλου υγείας, εισάγει συγκεκριμένη διακινδύνευση της υγείας του συγκεκριμένου προσώπου, καταργώντας την βασική αρχή της ιατρικής επιστήμης η οποία νοείται μόνο ως εξατομικευμένη ιατρική και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την ίδια την συνταγματική διάσταση της υγείας ως προστατευόμενου έννομου αγαθού το οποίο μάλιστα είναι στενά δεμένο με την υποχρέωση σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή. Η άποψη ότι δήθεν οι άνω των 60 νοσηλεύονται ή «πρόκειται να νοσηλευθούν» ενώ οι άλλοι όχι, δεν συνάδει επίσης με τα καταγεγραμμένα στοιχεία της πανδημίας καθώς στις ΜΕΘ βρίσκονται τουλάχιστον 33 % πλήρως εμβολιασμένοι ασθενείς αλλά και σύμφωνα με την έκθεση του ΕΟΔΥ, έγινε γνωστό ότι πέθαναν εκτός ΜΕΘ 16.519 επί συνόλου 26.635 θανάτων δηλαδή στους 7 από του 10 ο θάνατος επήλθε εκτός ΜΕΘ και όχι λόγω της ηλικίας άνω των 60 ετών!
Η αρχή της ανθρώπινης αξίας ως αξία της ανθρώπινης ζωής και προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αφορά το κάθε συγκεκριμένο πρόσωπο και είναι στενά δεμένη με το δικαίωμα στην υγεία έναντι του οποίου επιβάλλεται η αποτροπή κάθε βλάβης ή κάκωσης καθώς και άσκησης ψυχολογικής βίας ή προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Σύμφωνα δε με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), η εφαρμογή μιας θεραπείας είτε πειραματικής είτε χωρίς την συναίνεση του ασθενούς θεωρείται εξευτελιστική ή απάνθρωπη όταν μάλιστα από αυτήν μπορεί να προκύψει κίνδυνος για το πρόσωπο αυτό, πόσο μάλλον δε αυτό ισχύει για μη ασθενείς. Κατ’ εξοχήν δε άσκηση βίας συνιστά η άμεση ή έμμεση υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού καθώς μετατρέπει το ανθρώπινο σώμα σε εργαλείο των άλλων και τον άνθρωπο σε «μέσον» στην υπηρεσία των άλλων.
Μετά την αποπομπή της από τον δημόσιο βίο την οποία έχουμε παρακολουθήσει επί τόσο καιρό, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός αυτής της συγκεκριμένης κατηγορίας του πληθυσμού και μάλιστα της πλέον αδύναμης και η επιβολή προστίμου σε βάρος της ως τιμωρία, η πλήρης εξουθένωση της με την επιβολή δυσανάλογων και παράνομων οικονομικών βαρών, με την παράνομη αφαίρεση του εισοδήματος τους μέσω της δήμευσης των συντάξεων τους, καθώς και η συνεχής προσβολή της ψυχικής υγείας και της ψυχικής ισορροπίας υπό καθεστώς συνεχούς απειλής, είναι μία παράνομη και αντισυνταγματική απόφαση που επιπλέον φέρει και τεράστια ηθική απαξία. Αφενός παραβιάζει την θεμελιώδη αρχή του πολιτεύματος, την αρχή της ισότητας και αφετέρου παραβιάζει το δικαίωμα στον σεβασμό και στην προστασία της αξίας του ανθρώπου (άρθ. 2 Σ), το δικαίωμα στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (Χάρτης άρθρο 1), καθώς και το δικαίωμα στον σεβασμό της ακεραιότητας του προσώπου (Χάρτης των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων άρθρ. 3) δηλαδή της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας ως όλον και όχι χωριστά αφού το ανθρώπινο όν είναι ένα αδιάσπαστο όλον.
Η επιβολή του προστίμου όχι μόνο παραβιάζει όλα τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα απομονώνοντας εκτός κοινωνίας μία μερίδα του πληθυσμού, την πιο αξιοσέβαστη μάλιστα, αλλά παραβιάζει και την αρχή της αναλογικότητας με την επιβολή επαχθών οικονομικών βαρών εναντίον μιας συγκεκριμένης ομάδας (αλλεπάλληλα τεστ των 10 ευρώ και μηνιαίο πρόστιμο των 100 ευρώ) προσβάλλοντας βάναυσα την αρχή της ισότητας και σε ότι αφορά τα οικονομικά βάρη μεταξύ των πολιτών. Επί πλέον όμως ο -έμμεσος- υποχρεωτικός εμβολιασμός και η επιβολή του προστίμου δεν συνιστά πρόσφορο μέτρο για την κοινωνική συνεργασία καθώς καλλιεργεί την μισαλλοδοξία, αλλοιώνοντας την σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη με την πολιτεία και μεταβάλλοντας την πολιτική της δημόσιας υγείας σε «τυραννία» σε βάρος της κατηγορίας αυτής των πολιτών .
Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να τεθεί σε εντατικό έλεγχο αντισυνταγματικότητας ο νόμος για την επιβολή του προστίμου μέσω του οποίου επιδιώκεται ο εξαναγκασμός σε υποχρεωτικό εμβολιασμό, καθώς παραβιάζει όλα τα όρια που επιβάλλει η αρχή του σεβασμού του ανθρωπίνου προσώπου κατ’ εξοχήν δε την αρχή της ισότητας.
Η αίτηση ακυρώσεως εναντίον του υποχρεωτικού εμβολιασμού και του προστίμου που επεβλήθη σε βάρος των ελλήνων πολιτών άνω των 60 ετών, συζητείται στις 8 Απριλίου 2022 ενώπιον της Ολομέλειας του ΣΤΕ, με την εποπτεία του καθηγητού της Νομικής Σχολής Πάνου Λαζαράτου.
Και όπως είπε ο κ.Λαζαράτος με την απόφαση αυτή «το ΣΤΕ και η Ελλάς θα αφήσουν νομολογία επί του ζητήματος, για τις γενιές που έρχονται και την ιστορία. Ένα στίγμα. Μια μνήμη… και αυτό είναι πολύ σημαντικό».
Δικηγόρος – διδάκτωρ φιλοσοφίας του δικαίου
Η εικαστική παράσταση που πλαισιώνει τη σελίδα (“Λυκαβηττός”, 2020) είναι έργο του Ιάσονα Μέγκουλα.
πηγη: https://antifono.gr