Του Γιάννη Καρατζούδη

Στα κύματα τους καημούς ρίξε
την νύχτα αυτήν την σκοτεινή,
εκείνο το παιδί ακόμα κλαίει
η σφαίρα μας του πήρε την ψυχή.

Της μεσογείου ο λεβάντες
φέρνει ριπές, φέρνει αίμα,
βάλε τον σάκο σου στην πλάτη
σε αυτόν που κρύβεις τις ελπίδες.

Πάμε παρέα επάνω στα αλώνια
τα όνειρα να λιχνίσουμε ξανά,
εκεί να αδειάσουμε την ψύχη μας
στην βροχή να πλύνουμε τον νου.

Εσύ να πάρεις στα χέρια το παιδί
Και εγώ να αρπάξω τα όπλα του φονιά,
πίσω το μέλλον θέλω να γυρίσω
και αυταπάτες να μην τρέφω πια.

Γιάννης Καρατζούδης